Oorzaak ME/CVS en Long Covid
We moeten dus gaan uitzoeken of de oorzaak van ME/cvs, Long Covid en fibromyalgie inderdaad ligt in een virus dat het zenuwstelsel binnen is gedrongen. En daarvoor bestaan drie soorten aanwijzingen: anecdotische, theoretische en praktische aanwijzingen. Daar gaan we!
Anedotisch bewijs neuro-invasie
1. Dat ME/cvs en Long Covid en fibromyalgie worden veroorzaakt door een virale zenuwinfectie kan aannemelijk gemaakt worden door een vergelijking te maken met chronische Lyme. De symptomen van chronische Lyme zijn namelijk identiek aan die van ME/cvs en chronische Lyme wordt veroorzaakt doordat er een bacterie het zenuwstelsel is binnengedrongen: borrelia burgdorferi (dat is ook de reden waarom chronische Lyme vaak neuroborreliose wordt genoemd). Sterker nog: toen de Lyme-testen nog heel slecht waren (veel "false negatives") werd chronische Lyme zelfs aangezien voor ME/cvs. Toen de testen beter werden bleek dat minstens 50% van de ME/cvs patiënten "gewoon" chronische Lyme had. Voor de volledigheid, de symptomen van een zware chronische Lyme zijn: hypersensitief voor licht, geluid, pijn, hitte; cognitieve problemen zoals brain fog, slechte concentratie en geheugen problemen; mentale problemen zoals angsten, depressie en hoge prikkelbaarheid; gevoelloosheid en tintelingen; reukverlies en smaakverlies; fibromyalgie (spier- en gewrichtspijn); slaapstoornissen; pijn op de borst; evenwicht stoornissen, duizeligheid en flauwvallen; misselijkheid, slecht kunnen eten, maagklachten, problemen met spijsvertering en gewichtsverlies; tinnitus; haaruitval; dystonie; jeukende huid; spasmen en spierkrampen; hormonale onevenwichtigheden; problemen met gezichtsvermogen; enorme vermoeidheid; PEM, crashes en terugvallen; hoofdpijnen en stijve nek; lage bloeddruk, hoge hartslag, hartkloppingen en kortademigheid; onregelmatige menstruatie; haaruitval; problemen met urinewegen. Dit zijn allemaal symptomen van een hele zware ME/cvs! De symptomen van chronische Lyme zijn dus hetzelfde als die van ME/cvs. Zou de oorzaak dan ook het zelfde zijn? Zit er een virus in het zenuwstelsel bij ME/cvs in plaats van een bacterie (zoals bij chronische Lyme)? Het is heel goed mogelijk dat een virus in het zenuwstelsel de zelfde symptomen oplevert als een bacterie in het zenuwstelsel. Daarom gaan we naar het volgende punt.
2. De casus van Brianne Dressen is vrijwel het bewijs dat ME/cvs, Long Covid en fibromyalgie worden veroorzaakt door een virus dat het zenuwstelsel is binnengedrongen. Brianne Dressen was pre-school teacher in Utah (VS), en zij deed mee aan het fase 2 klinisch onderzoek voor het AstraZeneca vaccin (een vaccin is een "namaakvirus") tegen Covid19. Het ging dus om hetzelfde vaccin dat later grootschalig zou worden ingezet, maar ze kreeg een mogelijk hogere dosering. Zij kreeg haar test-vaccinatie op 4 november 2020. Binnen een uur na de injectie werd de arm waarin ze was geprikt helemaal "doof". Eenmaal thuisgekomen had ze blurred vision en dubbelzien. Al snel kon ze niet meer tegen licht en moesten de gordijnen dicht en ging de zonnebril op. Ook geluid werd gekmakend en dus gingen de oordoppen in. Wekenlang kreeg ze allerlei neurologische stoornissen. Toen ze naar een neuroloog ging kreeg ze de "diagnose" multiple sclerose (een zenuwaandoening). Een paar weken later werd het echter nog erger want toen stopten haar benen ermee. Met spoed ging ze naar het ziekenhuis. Op de SEH werden CT-scans en MRI-scans gemaakt en een lumbaalpunctie gedaan. De diagnose luidde dat er met haar "niets aan de hand" was. Vervolgens lag ze maandenlang op bed met de gordijnen dicht en met oordoppen in. Heel langzaam werd ze iets sterker en ze kon weer proberen te gaan lopen, eten en praten. De symptomen die ze inmiddels had verzameld waren: hartproblemen (veel te hoge of veel te lage hartslag), bloeddrukvariatie (veel te hoge of veel te lage bloedddruk), autonome dysfunctie, neuropathie (fibromyalgie), stemproblemen, eetproblemen, blurred vision en dubbelzien, geen aldesteron, hyperthyreoïdie, haarverlies, de Covid-kuch, pijn en hitte hoog op de borst, temperatuurvariatie (te hoog of te laag), ernstige inspanningsintolerantie, hypergevoelig voor aanraking, geluid en licht, motorische uitval, incontinent, en later ook verlies van gevoel.
Toen ze na na nog weer een aantal maanden weer wat sterker was geworden ontdekte ze op internet dat er meer gevaccineerden waren die door hetzelfde lot waren getroffen. Daarna zocht ze contact met de gouverneur van Utah en haar verhaal kwam daarna in de media terecht (zowel te Googelen als te YouTuben op de zoektermen "Brianne Dressen"). Daaruit blijkt dat medici moesten vaststellen dat Brianne Dressen, en ook de andere getroffenen, een extreme vorm van Long Covid hadden ontwikkeld na de vaccinatie met het Covid19 vaccin. De grote vraag voor de medici was, en is nog steeds: "Hoe kan dit, hoe is dit mogelijk?".
Er is eigenlijk maar één antwoord op die vraag. En dat antwoord moet zijn dat die ene injectie van het vaccin een zeer essentieel orgaan van het lichaam is binnengedrongen. Maar welk orgaan is dat? Welk orgaan is in staat om minstens 100 ernstige en chronische symptomen te veroorzaken? Het enig juiste antwoord luidt: het zenuwstelsel!
Theoretisch bewijs neuro-invasie
De volgende vraag is hoe een virus kan binnendringen in het zenuwstelsel (neuro-invasie). Het lichaam zal immers alles doen om te voorkomen dat zoiets gebeurt. Toch zijn er drie routes die het virus tot zijn beschikking heeft en ze treden allemaal in werking als het immuunsysteem niet of minder goed functioneert. Het is dan ook niet verrassend dat ME/cvs altijd vooraf gegaan wordt door een periode van (zeer) hoge stress en/of ziekte. We gaan alle drie routes bekijken en om het betoog eenvoudig te houden beperk ik me tot Influenza (bij ME/cvs) en daarnaast bespreek ik SARS-Cov-2 (bij Long Covid). Influenza heeft bij mij persoonlijk geleid tot ME/cvs.
De eerste route verloopt via het binnendringen van immuuncellen. Influenza heeft allerlei varianten (zoals A, B en C) en zij gaan zich hechten aan de cellen van neus, keel en longen. Van daaruit dringen ze het lichaam binnen. Daardoor komen direct immuuncellen in actie, zoals macrofagen en dendritische cellen, maar de virusdeeltjes hebben trucjes waardoor ze zich kunnen hechten aan deze immuuncellen en deze daarna kunnen binnendringen. Hechting vindt plaats doordat bijvoorbeeld het hemagglutine eiwit (HA) van het influenzavirus zich hecht aan bijvoorbeeld de sialinezuurreceptoren van de immuuncel. Via endocytose wordt het virus daarna opgenomen in de immuuncel. Daarna komt het virale genetische materiaal vrij in het cytoplasma van de immuuncel (de gastheer). Daarna kan de replicatie van het virus starten waarbij de gastheer-immuuncel tevens wordt vernietigd. De nieuwe virusdeeltjes verlaten de gedode gastheer en omhullen zich met stukjes celmembraan van de gastheer zodat ze bij hun vrijkomen niet direct worden vernietigd. Het probleem is nu dat immuuncellen gemakkelijk in het zenuwstelsel kunnen binnenkomen en daarbij dienen als Paard van Troje. Hierdoor kan het influenza virus neuro-invasief worden. SARS-CoV-2 gebruikt hetzelfde mechanisme als influenza. Er is wel een verschil want SARS-CoV-2 grijpt aan op de ACE2 receptoren (angiotensine converterend eiwit 2) van macrofagen en monocyten (immuuncellen). Voor de rest is het betoog identiek.
Een tweede route gaat via de bloedbaan waarbij de bloed-hersen-barriere (BBB) moet worden genomen. Er zijn drie manieren waarop een virus de BBB kan passeren. De eerste is een virale endotheelinfectie (endotheelcellen zijn de cellen aan de binnenkant van de bloedvaten, inclusief de BBB) waarbij de binnenkant van de BBB wordt verzwakt en de barrièrefunctie vermindert. De tweede methode is transcytose waarbij virusdeeltjes aangrijpen aan receptoren van de endotheelcellen en daarna dóór de endotheelcel heen gaan (transcytosen) om aan de andere kant er uit te komen. De derde manier is een virusgeinduceerde ontsteking in de buurt van de BBB en omliggend weefsel waardoor de BBB tijdelijk is verzwakt. SARS-COV-2 heeft bovendien ook andere manieren om het immuunsysteem te verzwakken, zoals door de cytokinenstorm en ook door het veroorzaken van zware ontstekingen, zoals in de longen. Op deze wijze kunnen zowel influenza als SARS-CoV-2 neuro-invasief worden via de bloedbaan.
De derde route gaat via de reukzenuwen in de neus. Als het virus kan binnendringen in de reukzenuwen van de neus, dan kan het rechtstreeks het centrale zenuwstelsel (CZS) binnendringen, maar dat lukt alleen mits het immuunsysteem verzwakt is. Ook dit is een prima route voor influenza en SARS-CoV-2 want dit zijn beide luchtweginfecties. Overigens kan SARS-COV-2 ook bij kerngezonde mensen binnendringen in het zenuwstelsel en dat betekent dat dit virus erg ¨gemeen" is!
Er zijn dus duidelijke mechanismen waarmee virussen neuro-invasief kunnen worden. Niet alle virussen kunnen dat, maar de virussen die dat wél kunnen heten neurotrope virussen. Maar welke virussen zijn daarvoor verantwoordelijk? Er zijn een aantal neurotrope virussen die worden genoemd door medici en wetenschappers: EBV, HHV1, HHV6, HHV7, CMV óf één van de enterovirussen (zoals polio). Er wordt echter (nog) niet bij gezegd dat deze virussen zijn binnengedrongen in het zenuwstelsel, want daar is is nog heel veel onderzoek voor nodig. Ook Influenza (griep) heeft neurotrope eigenschappen en dat virus is bij mij in het zenuwstelsel binnengedrongen. Ik kwam er overigens achter dat de Spaanse Griep (1918) ook enorm veel patiënten met ME/cvs heeft opgeleverd! En SARS-Cov-2 is dus ook een neurotroop virus.
Praktisch bewijs neuro-invasie
Het is hiermee redelijk aannemelijk gemaakt dat een virale zenuwinfectie de oorzaak is van ME/cvs, Long Covid en fibromyalgie. Echter, dat is niet voldoende. Maar we kunnen nog een belangrijke check doen, want als een virale zenuwinfectie inderdaad de oorzaak is van die ziektes, dan moeten alle symptomen neurologisch van aard zijn. En dat is te checken! En dat gaan we doen op de volgende pagina: Symptomen.
